zondag 6 maart 2011

Wit, witter, witst

Vanmiddag weer even in het huis wezen kijken. Wat een verandering. Hoewel er nog wel het een en ander moet gebeuren, zijn we duidelijk in een afrondende fase gekomen. Boven is inmiddels alles gestuct, zijn de muren gewit en staat het houtwerk in de grondlak. Wat een verschil, echt niet te geloven! En wat wordt het mooi!!

Zie het verschil maar op de plaatjes!
Uit de verkoopbrochure. Dit wordt onze slaapkamer.

Behang eraf, normale deur vervangen door schuifdeur, wanden opnieuw gestuct.

Wanden geverfd, inbouwkast in de grondverf.






En dan zal ik een vergelijkbare serie van de woonkamer ook even laten zien. Dat is ook al volledig onherkenbaar. En dan moet er beneden nog gestuct worden!!

Uit de verkoopbrochure! De woonkamer was ongeveer 8x5.5 meter en de keuken zat in een uitbouw van 2.5x2.5 meter.

Keuken eruit zodat er ruimte komt voor de uitbouw (opschuiven van de achtergevel zodat de woonkamer 2.5 meter langer wordt en er ruimte is voor een open woonkeuken.

Er is geheid, fundering gelegd, achterwand eruitgehaald, zijwand gesloopt. Eingelijk hadden we geen achterkant meer. Op dit moment was het huis het meest ontmanteld van het hele bouwproces.

Nieuw plafond, extra isolatie op de wanden, openslaande deuren zijn weer terug (maar nu dus een stukkie naar achter), daklichten zijn geplaatst.








Nu dus 'alleen' nog maar: verder afwerken, stucen, verven, vloeren leggen, keuken plaatsen. Ik zeg: 17 maart verhuizers laten komen, 18 maart er voor het eerst gaan slapen. En ik denk ook écht dat dat haalbaar is en gaat lukken!! Maar... als er a.s. zondag mensen zijn die willen helpen behangen (kamertje voor Jasmijn) dan houd ik me aanbevolen!!

Veertig jaar getrouwd


Veertig. Gisteren, 5 maart, waren mijn ouders veertig jaar getrouwd. Veertig jaar. Wow. Dit jaar zijn Patrick en ik vijf jaar getrouwd. Voor ons dus ook een jubileum. Een jubileum waarvan ik niet verwacht had dat we het zouden halen. En toch zijn we voorzichtig al aan het bedenken hoe we deze mijlpaal gaan vieren. Want mijlpalen moeten gevierd worden. Of het voor de achtste keer is, of voor de eerste. Of voor de veertigste of de vijfde.

Gisteravond vierden Annechien & Remco ook dat ze dit jaar allebei 40 worden. Ik word dit jaar 37. En Patrick 39. Ik merk dat het me bezig houdt... Volgend jaar. Vieren we dan een feestje of...?

Anyway. Nogmaals hulde aan het bruidspaar! En natuurlijk ook aan de jarigen!